zondag 17 augustus 2014

Stoere bonken

De weerberichten doen dezer dagen niet meteen naar hoogzomerkleding grijpen, maar op vakantie enkele weken geleden kwamen deze marcellekes wel goed van pas!


De stoffen zelf zijn intussen genoegzaam bekend als Lillestofferkes; het patroon haalde ik gratis van de Ottobre-website, waarbij ik het voor de oudste zoon nog met twee maten vergrootte.

In het algemeen ben ik geen grote fan van PDF-patronen - ik jaag niet graag grote hoeveelheden papier door de printer - maar voor kinderkleding valt dat door de band genomen wel mee. En dit singletpatroon telt nauwelijks 4 pagina's!

Iets waar ik stiekem altijd veel plezier aan beleef is het zoeken van geschikte kleurcombinaties. Ook hier opende ik de doos met boordstoffen en ging blijgemoed op zoek naar een passend kleurtje voor de hals- en armsgatboordjes.


De krokodillen bleven niet lang op hun honger zitten en kregen een licht jagersgroen voor de bek geworpen. De vikingen bleken evenwel nukkiger. Zij zaten gezellig samen op een weelderig groen grasveld en datzelfde groen wou ik dan niet nog eens als boordje. Het oranje zou de aandacht te veel naar de randen trekken en zwart was, jawel, te zwart. Wat nu gedaan?

Ik legde het vikingsinglet dan maar even in de 'werk-in-wording'-mand, waar het toevallig naast een synthetisch groene tricot terechtkwam. Hee, maar dat was krék hetzelfde groen als de boomblaadjes en bergflanken! Altijd leuk wanneer het toeval een handje helpt :-)


Deze synthetische tricot rekt minder dan boordstof, dus knipte ik lange stroken om 'live' rondom hals- en armopeningen te stikken tot ik rond was - en zeker van de lengte - waarna ik pas de betreffende naden stikte. 

Het vervelende is dat op die manier 'tjoepkes' ontstaan bij die naadrandjes, en dat blijft zelfs na vasthechten een beetje een doorn in mijn oog. Best wel muggenzifterig, ik weet het, confectiekleding zit immers vol met zulke tjoepkes... maar als je 't zelf maakt, dan zoek je toch vaak naar een nette oplossing, niet?

En toen sliep ik er een nachtje over en zag plots een oplossing... maar dat houd ik voor een ander blogbericht. (Nee, dit is geen halfslachtige poging to cliffhanger; ik moet alleen eerst nog deftige foto's nemen van die alternatieve werkwijze.)


En zo beleven de zonen ook hun blogdebuut. Zij het op verhakte foto's.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten